Komu przysługuje urlop wypoczynkowy według kodeksu pracy? Wymiar urlopu wypoczynkowego - ile dni? Wniosek o urlop wypoczynkowy Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - urlop wypoczynkowy w Twojej miejscowości? Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - urlop wypoczynkowy Komu przysługuje urlop wypoczynkowy według kodeksu pracy? Czas na wypoczynek to nie tyle przywilej, co uprawnienie każdego pracownika, który zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę. Jego długość jest uregulowana w Kodeksie Pracy i wymaga akceptacji przełożonego. Urlop wypoczynkowy jest płatny w 100%, przyznawany co roku i powinien trwać nieprzerwanie przynajmniej 10 dni. Wymiar urlopu wypoczynkowego - ile dni? Długość urlopu zależna jest od stażu pracy i wynosi odpowiednio: 20 dni - jeśli staż pracy nie przekracza 10 lat, 26 dni - jeśli staż pracy przekracza 10 lat. Staż pracy a nauka - jak liczyć? Staż pracy liczony jest na podstawie wszystkich poprzednich umów o pracę oraz za okres nauki, za który przysługuje odpowiednio taki okres, jaki przewiduje program nauczania w danej szkole, ale nie więcej niż: 3 lata - za ukończenie szkoły zasadniczej/zawodowej, 5 lat - za ukończenie średniej szkoły zawodowej, 4 lata - za ukończenie liceum ogólnokształcącego, 6 lat - za ukończenie szkoły policealnej, 8 lat - za ukończenie studiów (na poziomie licencjata/magistra). Wymienione wyżej okresy nie sumują się! Do stażu pracy wybiera się najwyższy poziom wykształcenia. Jeśli w trakcie nauki pracownik był już zatrudniony na umowę o pracę, do wyliczenia urlopu wybiera się albo staż wynikający z umowy, albo staż wynikający z wykształcenia - w zależności od tego, co wypada dla pracownika korzystniej. Uwaga! W przypadku stażu wynikającego z wykształcenia należy przedstawić pracodawcy zaświadczenie o ukończeniu studiów. Od kiedy przysługuje pracownikowi urlop wypoczynkowy? Prawo do urlopu nabywamy już 1 stycznia danego roku kalendarzowego, więc możemy wykorzystać całą pulę dni wolnych już na początku roku. Jeśli jednak jest to pierwsza umowa o pracę, wtedy prawo do urlopu nabywamy z każdym miesiącem pracy, w wymiarze 1/12 przypadającej puli dni urlopu. W kolejnym roku prawo do urlopu będzie przysługiwać jak w pierwszym przypadku - czyli od 1 stycznia. Wymiar urlopu dla niepełnego etatu - naliczanie Jeśli pracownik zatrudniony jest na niepełny etat, wymiar urlopu wypoczynkowego oblicza się proporcjonalnie i zaokrągla w górę. Poniżej przykłady: Pełny wymiar urlopu 1/4 etatu 1/3 etatu 1/2 etatu 2/3 etatu 3/4 etatu 20 dni 7 dni 7 dni 10 dni 14 dni 15 dni 26 dni 7 dni 9 dni 13 dni 18 dni 20 dni Do kiedy trzeba wykorzystać zaległy (niewykorzystany) urlop wypoczynkowy? Urlop przysługuje nam w danym roku kalendarzowym, w którym nabywamy do niego prawo. Jeśli jednak z różnych względów nie uda nam się go wykorzystać, urlop zamienia się w tak zwany "zaległy", który powinniśmy wykorzystać do końca września kolejnego roku. Urlop wypoczynkowy nie jest zbywalny - według Kodeksu Pracy nie możemy zrzec się go i dostać za niego wynagrodzenia. Wniosek o urlop wypoczynkowy Wzór podania o urlop wypoczynkowy Nie ma odgórnego wzoru podania urlopowego. Często zakład pracy posiada własne wnioski, warto zapytać o to w dziale kadr. Jeśli jednak dopuszczalny jest dowolny wniosek zachęcamy do skorzystania z naszego wzoru. Należy pamiętać o wyraźnym wskazaniu daty rozpoczęcia i zakończenia urlopu. Wniosek znajdziesz w sekcji Dokumenty i wnioski do pobrania. Kiedy i gdzie składa się wniosek? Podanie należy złożyć u bezpośredniego przełożonego do podpisu. Tylko podpisany wniosek (zatwierdzona zgoda na udzielenie urlopu) jest ważny - wtedy pracownik nabywa pełne prawo do wykorzystania dni wolnych we wskazanym czasie. Wniosek o urlop wypoczynkowy najlepiej złożyć nie później niż 7 dni od dnia rozpoczęcia urlopu, jednak mogą obowiązywać wewnątrzfirmowe regulacje (szczególnie w zakresie planowania urlopów), które mogą mobilizować pracownika do zaplanowania urlopu ze znacznym wyprzedzeniem. Wynika to przede wszystkim z organizacji pracy i zastępstw podczas nieobecności. Jeśli potrzebujesz urlopu natychmiast, bez wcześniejszego planowania, zobacz także: wniosek o urlop na żądanie wniosek o urlop okolicznościowy Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - urlop wypoczynkowy w Twojej miejscowości? Lista miejscowości Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - urlop wypoczynkowy
Dwie pielęgniarki, zatrudnione w wymiarze 0,3 etatu, obowiązuje dobowa norma czasu pracy wynosząca 7 godzin i 35 minut. Wymiar urlopu wypoczynkowego jednej pielęgniarki wynosi 6 dni (ma ona prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego), a drugiej pielęgniarki 8 dni (ma ona prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego). Wykładnia przepisów urlopowych, dotyczących sposobu udzielania urlopu wypoczynkowego pracownikom zakładów opieki zdrowotnej oraz przeliczania dni urlopu na godziny urlopowe, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki dotyczącej lekarzy pełniących dyżur medyczny. W związku z dokonaną z dniem 1 stycznia 2008 r. nowelizacją ustawy o zoz, na mocy ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. (Dz. U. Nr 176, poz. 1240), w ramach której w art. 32j. ust. 2 czas dyżuru medycznego wliczono do czasu pracy, powstają wątpliwości interpretacyjne na temat zasad udzielania i rozliczania urlopu wypoczynkowego. Interesuje Cię ten temat i chcesz wiedzieć więcej? kliknij tutaj >> Zgodnie z art. 1542 Kodeksu pracy urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy w danym dniu, przy czym za dzień urlopu uznaje się 8 godzin. Zasady te stosuje się odpowiednio w przypadku pracownika, dla którego dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa niż 8 godzin, czyli przykładowo w stosunku do pracownika medycznego, którego dobowa norma czasu pracy wynosi 7 godzin i 35 minut – przy rozliczeniach uwzględnia się tę niższą normę dobową. Urlopu udziela się wyłącznie na liczbę godzin wynikającą z normy dobowej czasu pracy, którą pracownik jest objęty, ewentualnie na okres przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy, w razie stosowania równoważnego systemu czasu pracy dopuszczającego pracę do 12 godzin na dobę (art. 32i. ustawy o zoz). Jeżeli pracownik pełniący dyżury medyczne realizuje swoje prawo do urlopu wypoczynkowego w dniu, w którym pełni dyżur medyczny, urlop udzielany jest jedynie na godziny wynikające z dobowego wymiaru czasu pracy, natomiast pełnienie dyżuru medycznego może być, na mocy porozumienia stron stosunku pracy, wyznaczone w innym terminie. Oznacza to praktycznie, że każdy dzień urlopu wypoczynkowego pracownika zoz, objętego normą dobową wynoszącą 7 godzin i 35 minut, odnotowuje się w razie przeliczania dni urlopu na godziny, jako wykorzystane 7 godzin i 35 minut, zakładając, że lekarz nie pracuje w równoważnym systemie czasu pracy. Dodać przy tym trzeba, że takie zasady udzielania urlopu wypoczynkowego dotyczą jednakowo wszystkich pracowników, dla których norma dobowa czasu pracy wynosi 7 godzin i 35 minut, bez względu na to czy mogą być, czy też nie mogą być zobowiązani do pełnienia dyżuru medycznego. Urlop wypoczynkowy pozostaje bowiem w korelacji z zatrudnieniem pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy. Jednolitość wykładniowa nakazuje, aby godzin nadliczbowych nie uwzględniać przy rozliczaniu urlopu wypoczynkowego i dlatego, jeśli w dniu urlopu, obok czasu normalnej ordynacji, zaplanowany był dyżur medyczny, wówczas rozliczamy pracownikowi tylko 7 godzin i 35 minut. Powstaje jednak pytanie, co zrobić, jeśli lekarz będzie chciał korzystać z dnia wolnego w dniu, w którym zaplanowano mu wyłącznie 24-godzinny dyżur? Niewątpliwie pracownik ma prawo korzystać także z urlopu na żądanie, wobec tego nie można mu odmówić udzielenia takiego dnia wolnego od pracy. Przyjęcie konsekwentnie, że w takim wypadku rozliczamy także 7 godzin i 35 minut, byłoby rozwiązaniem nieuzasadnionym. Wskazać trzeba, że jeśli urlop wypoczynkowy rozlicza się wyłącznie w relacji do normatywnego czasu pracy pracownika, czyli w przypadku lekarzy w relacji do 37 godzin i 55 minut średnio na dzień, to bezpodstawne byłoby zaliczanie urlopu na dzień objęty wyłącznie 24-godzinnym dyżurem medycznym, zasadniczo wykraczającym poza tę normę średniotygodniową czasu pracy. Lekarz byłby gorzej traktowany w zakresie jego prawa do wypoczynku, aniżeli inni pracownicy zoz objęci normą dobową czasu pracy 7 godzin i 35 minut, a taka wykładnia jest niedopuszczalna, wobec braku wyraźnej dyferencjacji uprawnień w problematyce urlopowej. Wypada przypomnieć, że w stosunku do lekarzy nie został wyłączony art. 147 zgodnie z którym, w każdym systemie czasu pracy, jeżeli przewiduje on rozkład czasu pracy w niedziele i święta, pracownikowi zapewnia się łączną liczbę dni wolnych od pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy przypadających w tym okresie. Stosując ten przepis do lekarzy, można powiedzieć, że ich prawo do dni wolnych, wynikających z zasady średnio 5-dniowego tygodnia pracy, zostało w pewnym zakresie ograniczone, ponieważ ustawodawca wyłączył stosowanie do nich art. 1513 Pomijając kwestię możliwości dochodzenia ewentualnych roszczeń odszkodowawczych związanych z niezapewnieniem tych dni wolnych, które gwarantuje, niewyłączony w stosunku do lekarzy art. 147 sprawa pozostaje otwarta w zakresie rozliczania takich dni w aspekcie urlopu wypoczynkowego. W szczególności powstaje pytanie, jak postąpić, jeśli lekarz chce skorzystać z dnia wolnego w sobotę (jako typowy dzień wolny wynikający z zasady średnio 5-dniowego tygodnia pracy), a na taki dzień zaplanowano mu dyżur? Uznać trzeba, że, pomimo uchylenia w stosunku do lekarzy stosowania art. 1513 i wypłacania im wynagrodzenia za pracę w takie dni wolne, brak jest podstaw do dalszej dyferencjacji uprawnień, w postaci zaliczania urlopu na sobotę, która powinna być dla lekarza dniem wolnym od pracy, a za który to dzień lekarz nie otrzymuje innego dnia wolnego od pracy. Problem nie dotyczy już niedziel i świąt, bo za pracę w te dni lekarz ma prawo do innych dni wolnych, wobec czego jego zatrudnienie w dni świąteczne, w tym w niedziele, podlega bilansowaniu i nie dochodzi do uszczerbku czasowego w zakresie rozmiaru dni wolnych od pracy przypadających w niedziele i święta. Z praktycznego punktu widzenia, postępowanie zależało będzie od tego, w jaki sposób w danym zoz zostanie ustalony dzień wolny od pracy wynikający z zasady średnio 5-dniowego tygodnia pracy. Można przyjąć, jako najbardziej trafne rozwiązanie, zapis w regulaminie pracy przewidujący, że sobota jest dniem wolnym od pracy wynikającym z zasady średnio 5-dniowego tygodnia pracy. W razie wyznaczenia dyżuru w sobotę i chęci skorzystania w tym dniu z urlopu wypoczynkowego, nie dojdzie do urlopowania pracownika, lecz pracodawca powinien, zgodnie z wnioskiem lekarza, udzielić mu dnia wolnego od pracy, czyli przesunąć dyżur medyczny na inny termin, nie wliczając wolnej soboty w strukturę obliczeniową urlopu wypoczynkowego. Urlop wypoczynkowy na ogólnych zasadach albo podlega planowaniu, albo udziela się go po porozumieniu z pracownikiem, a więc bez względu na formułę udzielania urlopu wypoczynkowego zasadniczo moment skorzystania z niego podlega akceptacji ze strony pracodawcy. Problem może powstać jedynie w przypadku urlopu na żądanie, którego celowościowy charakter w przypadku lekarzy sprowadzać się może do konieczności uzyskania dnia wolnego w sobotę, ze względu na szczególne potrzeby osobiste pracownika. Taki wniosek lekarza powinien być rozpatrzony nie w trybie udzielenia urlopu na żądanie, lecz w trybie rozważenia wszystkich istotnych przesłanek dotyczących z jednej strony potrzeb pracodawcy a z drugiej potrzeb pracownika, przy zachowaniu reguł zasad współżycia społecznego (art. 8 Zjawisko to byłoby nieco podobne do przypadku polecenia pracownikowi pełnienia dyżuru w rozumieniu art. 1515 a następnie zaistnienia okoliczności zmuszających pracownika do uzyskania dnia wolnego od pracy w czasie przypadającego dyżuru kodeksowego. Tego rodzaju faktyczne ograniczenie możliwości skorzystania z urlopu na żądanie przypadającego w sobotę (która jest dniem wolnym od pracy wynikającym z zasady średnio 5-dniowego tygodnia pracy), byłoby wkalkulowane w odmienność sytuacji prawnej lekarzy, w związku z obciążeniem ich obowiązkiem pełnienia dyżurów medycznych. Dyferencjacja uprawnień określonej grupy pracowników jest bowiem dopuszczalna, w razie jej niezbędności ze względu na odmienność ich uprawnień i obowiązków, wprowadzonych dla danej grupy pracowników przez ustawodawcę w sposób wyraźny. Dalszy problem, związany z udzielaniem urlopów, dotyczy sytuacji, w której u danego pracodawcy wprowadzono system równoważnych norm czasu pracy, o którym mowa w art. 32i. ustawy o zoz. W takim przypadku, dla zachowania prawa pracownika pełniącego dyżur medyczny do wypoczynku, konieczne będzie takie prowadzenie ewidencji czasu pracy, w której pracodawca rozróżni wyraźnie w strukturze czasu pracy czas normalnej ordynacji i czas dyżuru medycznego. W systemie równoważnych norm czasu pracy mamy do czynienia z możliwością wyczerpania normy średniotygodniowej czasu pracy nie w typowym 5-dniowym tygodniu pracy, ale przez mniejszą liczbę dni pracy w tygodniu. W konsekwencji, występują tutaj tzw. dni harmonogramowo wolne od pracy, które mogą być objęte dyżurem medycznym, ale wobec przekroczenia normy średniotygodniowej wynoszącej 37 godzin i 55 minut, nie mogą podlegać zaliczeniu na poczet urlopu wypoczynkowego. Z tej przyczyny pracodawca, stosując równoważne normy czasu pracy do pracowników dyżurujących, musi prowadzić ewidencję czasu pracy zarówno w sferze planowania czasu pracy jak i realizacji, w sposób pozwalający na wyraźne rozróżnienie czasu normalnej ordynacji od czasu dyżuru medycznego. W pozostałym zakresie, do pracowników dyżurujących zatrudnionych w równoważnym systemie czasu pracy, stosuje się odpowiednio opisane wyżej zasady udzielania i rozliczania urlopu wypoczynkowego. Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na ten temat – kliknij tutaj >> n0tl.35 dni urlopu wypoczynkowego
