Wiele osób zastanawia się czy naprawdę konieczna jest ponowna operacja złamanej nogi czy ręki oraz usuwanie zespoleń w postaci śrub, drutów czy blaszek. Nic w tym dziwnego. Dla nikogo ponowna hospitalizacja nie jest miłym doświadczeniem. Oczywistym pozostaje fakt, że twoją sytuację najlepiej zna lekarz prowadzący. De facto to on wydaje decyzję czy posiadane przez nas zespolenia mogą z nami pozostać na zawsze czy jednak będziemy na drodze operacji musieli się z nimi rozstawać. Generalizując na pewno zaleca się usuwanie wszystkich śrub i innego rodzaju zespoleń, które w jakiś sposób ograniczają ruchomość danej kończyny. Najlepszym przykładem może być tutaj zastosowanie śruby OA w nadgarstku czy stawie skokowym, która przebiega zarówno przez kość piszczelową, jak i strzałkową. Takie zespolenie ponadto stale „pracuje” i po czasie może uszkadzać kości, prowadząc do poważnych powikłań. Szczególnie jeśli wiedziemy dość intensywny tryb życia oraz uprawiamy różnego rodzaju sporty. Ponadto tego typu zespolenia narażone są na stałe przeciążenia. Mimo, iż najczęściej są wykonane z tytanu, to zdarza się, że po czasie gwoździe, śruby czy blaszki pękają, skutecznie komplikując późniejszy proces ich usunięcia. Przez to zabieg będzie trudniejszy, a okres powrotu do pełnej sprawności dłuższy i bardziej bolesny. Na pocieszenie należy dodać, iż wiele zespoleń w opinii ortopedów nie musi być nigdy usuwanych z naszych kości. Są nimi np. gwoździe śródszpikowe kości udowej (bez łączników), bądź niewielkie śruby OA. Nie mniej decyzję o pozostawieniu tych elementów w naszym organizmie może podjąć wyłącznie lekarz ortopeda i nie powinniśmy jej podważać. Odwlekanie w czasie zabiegu usunięcia zespolenia jedynie pogarsza nasze rokowania i naraża na komplikacje w późniejszym życiu.